Przemyśl Lab
Gdy powstaje grupa młodych aktywnych osób, które czują, że ich lub innych prawa są łamane, potrzebuje wsparcia wiedzowego i narzędziowego do dalszych skutecznych działań. Ten warsztat buduje podstawową świadomość prawną dotyczącą zobowiązań państwa wobec obywateli (w tym, a czasem szczególnie, niepełnoletnich), pokazuje szereg możliwych działań i wskazuje miejsca, gdzie można się zwrócić o wsparcie i pomoc.
Działanie zostało zrealizowane przez: Jan Dąbkowski
Czas: przygotowanie – 1 godz., realizacja – 2 godz.
Osoby: 1 animator, 10-15 uczestników (w wieku licealnym)
Co będzie potrzebne: flipchart, flamastry, wydrukowana Informacja 1 i kartki z pytaniami
Zapytaj młodzież, czy przysługują jej jakieś prawa. Jeśli tak, to jakie? Zapisuj pomysły na flipcharcie.
Następnie podziel grupę na 3–5 podgrup/y i daj każdej do przeczytania wybrany wycinek dokumentów polskich lub międzynarodowych, gwarantujących i opisujących ich prawa jako dzieci, młodzieży i obywateli (Informacja 1). Wraz z materiałami rozdaj kartki z wydrukowanym tekstem:
Przeczytajcie otrzymane materiały i wspólnie się zastanówcie:
Przygotujcie się do przekazania wniosków pozostałym grupom.
Zapytaj grupę, na ile przeczytane prawa i informacje były jasne. Możesz zapytać, jak grupa rozumie np. prawo do godności (lub inne prawa, jeśli zauważysz, że dla kogoś są niejasne). Warto poświęcić chwilę dyskusji na temat tego i innych praw, bo niewiele jest takich okazji. Zapytaj, jak przeczytane przed chwilą dokumenty mają się do rzeczywistości – na ile uczestnicy warsztatu czują, że te prawa są przestrzegane, czy mają swobodę realizacji swoich potrzeb.
Zapisz na flipcharcie obszary, konkretne prawa czy wolności, które grupa uważa za nierealizowane czy nieprzestrzegane. Na początek spośród zapisanych tematów wymagających działania niech grupa wybierze najważniejsze – te, do których chciałaby się odnieść. Niech każdy zagłosuje na temat, którym chciałby się zająć – można dać każdemu jeden głos, kilka lub nieograniczoną liczbę, sugerując jednak, żeby nie głosować na wszystko. Zajmijcie się tematem lub tematami, które zdobyły najwięcej głosów.
Przekaż grupie (lub podgrupom, jeśli tematów jest więcej) kartki z wydrukowanymi pytaniami:
Etap planowanie może się odbyć przy okazji jednego dłuższego spotkania albo może być podzielony na kilka części, podczas których osoby biorące udział w procesie, sprawdzają szansę na różne rozwiązania, kto może być ich partnerem itd. Na koniec omówcie pomysły/warianty i wybierzecie jeden do realizacji. Spróbujcie pozyskać do tego odpowiednio dużą wspierającą społeczność, osobowości lub partnerów instytucjonalnych. Po każdym etapie, oceniajcie, na ile sytuacja wymaga korekty dalszych działań. Jeśli coś się nie udaje, przeanalizujcie dlaczego i spróbujcie jeszcze raz, w inny sposób, przy użyciu innych metod, narzędzi czy partnerów.
Do rozmowy o potrzebie i sposobach reagowania na przemoc werbalną i fizyczną możecie przeanalizować następujące materiały:
Aby szczegółowo poznać prawa człowieka, a także metody działań aktywistycznych i przykłady takich działań, skorzystajcie z podręcznika Rady Europy „Kompas” (polska wersja: http://rownosc.info/bibliography/publication/kompas-edukacja-o-prawach-czlowieka-w-pracy-z-modz lub nowsza, angielska wersja: http://www.coe.int/en/web/compass).
Jeśli grupa chce działać, ale brak jej pomysłów czy inspiracji, możesz pokazać dwa krótkie filmy Przemyśl to (https://vimeo.com/207037171, hasło: polskalab_2) i Anonim (https://vimeo.com/207008747, hasło: polskalab_1), mówiące o relacjach pomiędzy Polakami a mniejszością ukraińską. Zostały stworzone przez młodzież z Przemyśla – osoby z mniejszości ukraińskiej i Polaka – na podstawie ich doświadczeń i przemyśleń. Filmy skłaniają do rozmowy o stereotypach, uprzedzeniach i ich konsekwencjach dla społeczności. Zobacz scenariusz Sąsiedzi z mniejszości.
INFORMACJA 1
a. Konstytucja RP (fragmenty dotyczące praw szczególnie ważnych dla dzieci i młodzieży)
Art. 5.
Rzeczpospolita Polska […] zapewnia wolności i prawa człowieka i obywatela oraz bezpieczeństwo obywateli […].
Art. 30.
Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych.
Art. 31.
Art. 32.
Art. 35.
Art. 40.
Nikt nie może być poddany torturom ani okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu i karaniu. Zakazuje się stosowania kar cielesnych.
Art. 41.
Art. 42.
Art. 47.
Każdy ma prawo do ochrony prawnej życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim życiu osobistym.
Art. 52.
Art. 54.
Art. 56.
Art. 57.
Każdemu zapewnia się wolność organizowania pokojowych zgromadzeń i uczestniczenia w nich. Ograniczenie tej wolności może określać ustawa.
Art. 72.
Art. 80.
Każdy ma prawo wystąpienia, na zasadach określonych w ustawie, do Rzecznika Praw Obywatelskich z wnioskiem o pomoc w ochronie swoich wolności lub praw naruszonych przez organy władzy publicznej.
b. Międzykulturowe dokumenty dotyczące praw dzieci, młodzieży i obywateli:
Prawa człowieka spisane są w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (Rady Europy) i Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka (Organizacji Narodów Zjednoczonych). Istnieje także międzynarodowa Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez ONZ. Wynikające z niej prawa dziecka, podobnie jak prawa człowieka, podzielone są według kategorii na prawa:
c. Międzynarodowe strategie dotyczące młodzieży:
Strategia Unii Europejskiej dotycząca młodzieży zakłada m.in., że młodzi ludzie aktywnie biorą udział w działaniach społecznych, a rządy państw członkowskich jak Polska powinny ich słuchać i brać pod uwagę ich propozycje dotyczące przygotowywania, wprowadzania i oceniania strategii i działań, szczególnie tych związanych z edukacją, zdrowiem i dobrobytem. Cały system państwowy powinien zapobiegać wykluczeniu (zobacz więcej: https://ec.europa.eu/youth/policy/youth-strategy_en).
Priorytetami Rady Europy dotyczącymi polityki młodzieżowej są m.in.:
W razie pracy z mniejszościami narodowymi i etnicznymi lub na ich temat można skorzystać z:
d. Ustawa o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym (fragmenty):
Art. 4.
Art. 5.
Art. 6.
Art. 7.
Art. 8.
Osoby należące do mniejszości mają w szczególności prawo do:
1) swobodnego posługiwania się językiem mniejszości w życiu prywatnym i publicznie;
2) rozpowszechniania i wymiany informacji w języku mniejszości;
3) zamieszczania w języku mniejszości informacji o charakterze prywatnym;
4) nauki języka mniejszości lub w języku mniejszości.
Art. 18.
Art. 22.
Informacje o różnych rodzajach migracji (i procesach im towarzyszących), statusie uchodźcy i innych formach ochrony międzynarodowej znajdziesz: http://uchodzcy.info/infos/pojecia-i-definicje/